Aankomst etc.
Door: Laurelin
Blijf op de hoogte en volg Laurelin
15 Januari 2007 | Griekenland, Athene
zozo mensen
Daar ben ik dan al.
Heftige boel hier allemaal hoor. Zal ik maar bij het begin beginnen dan?
Aldus, op schiphol, na de douane kwam ik er uiteindelijk achter dat er een verandering was van gate. Even stressen dus. Heel Grieks konden we niet helemaal op tijd boarden. Ik zat daar te wachten tussen de Griekse types (Voornamelijk mannen, vreemd genoeg, waarvan veel met zo'n zorgen kralenketting ding in hun handen liepen te pielen). Ik zat aan het raam en had de helft van de reis een prachtig uitzicht over bergen enzo. Toen we uiteindelijk landden, sloeg de stress echt toe; we kwamen aan ergens in de middle of nowhere. En dan moet je niet denken dat we bij een gebouw stopten; Nee! Ergens midden op het asfalt. Gelukkig zat er een aardige Griek naast mij, die mij wist te vertellen dat we naar 'een gebouw zouden worden gebracht'. Dat gebeurde (Met een heuze bus, waarin ik de laatste klanken Nederlands hoorde voor waarschijnlijk een flinke tijd). Mijn bagege arriveerde natuurlijk als allerlaatste, zodat ik nog meer in de stress schoot en toen duurde het uiteindelijk ook nog even voordat ik Angela en Alice vond. Die stonden mmij op te wachten met een bosje hyacinten. Ja ja.
We reden naar huis en alles deed meer en meer exotisch aan. Palmen, verrotte wegen enzovoorts. We kwamen aan bij een mooi zalmrose (De juiste kleur rose)geverfd huis en nouja goed. Het huis is vrij ruim en hangt vol met kunst (jippie). Er zijn 3 verdiepingen en mijn kamer is op de laagste; in het souterain. Ruim genoeg allemaal en naast mijn kamer is mijn badkamer met bad.
Ik was aan het eind van de dag echt zo ontzettend uitgeput. Eigenlijk de hele dag al. Die paar uur slaap waren echt niet voldoende.
Ik moet uiteindelijk wat meer doen dan ik in eerste instantie begrepen had, maar het is allemaal alsnog niet veel. Elke dag wat tijd met Alice doorbrengen, de honden uitlaten, een beetje helpen met het huis aan orde houden; dergelijke zaken.
Mensen; ik moet netjes worden. Vrij walgelijk. Angela is heeel erg netjes. Het huis doet niet steriel aan, maar alles is wel netjes en schoon. Dat gaat nog moeilijk worden. Alice is een heel schattig meisje. Een beetje verwend natuurlijk, als enig kind, samenwonend met alleen haar moeder.
Dit is allemaal niet erg samenhangend, en er zal hier en daar wel wat vreemde tekst tussen staan, want de toetsen blijven hier en daar steken, maar men moet het er maar mee doen :)
Er groeien hier overal sinaasappels en citroenen. En dan bedoel ik ook echt overal. Vrij bizar. Er schijnen ook grapefruits te groeien, maar die heb ik vooralsnog niet gezien.
Ik zit hier midden in de lente. De zon schijnt, en als je over straat loopt, is het gewoon echt warm. Dus er bloeit ook het een en ander en ik zag net zelfs een zwerm vlinders. (Het waren kleine vosjes, voor de liefhebbers)
Gisteren heb ik een tour gekregen door athene. Het was zondag, vlooienmarktdag. Super druk dus en overal kleine kraampjes en echt alles was er te vinden. Mensen zijn hier echt anders. Ook in het verkeer. Het is allemaal mega chaotisch; mensen rijden nogal temperamentvol. Er lijken echt geen verkeersregels te zijn. En als ze er al zijn, is er echt niemand die zich er aan houdt. O en men vindt het hier vrij normaal om naar elkaar te schreeuwen en wild te gebaren.
Het is wel geweldig dat alles hier zo heuvelachtig is. Als je om je heen kijkt, zie je 'bergen' en bijna altijd wel ergens tussen de gebouwen door de een of andere ruine of anders een zee van groen. Ik was gisteren nog steeds erg moe en de tour met Angela en Alice was niet echt ehm, heel fijn. Het was allemaal wel geschikt om een algemene indruk te krijgen, maar meer ook niet. Te onrustig, nee, inderdaad mam, het was niet 'chill'.
Aan het eind van de middag ging men naar een kinderfilm, dus had ik wat tijd voor mezelf. Ik ben lekker een eind hard gaan lopen. Er is een heuvel een eindje verder op. Oke, voor nederlandse begrippen is het misschien meer een berg. Van die heuvel af, heb je echt een prachtig uitzicht over de stad, helemaal tot aan de zee.
Ik had al bedacht dat ik vandaag in mijn eentje de stad in zou trekken, wat ik nu dus ook aan het doen ben :) Eerst even langs het postkantoor geweest, waar men dus kennelijk geen Engels spreekt. Uiteindelijk is het mij gelukt om 10 postzegels te kopen. Daarna moest ik nog de juiste bushalte zien te vinden. Ik heb nu uigevonden dat je mensen aan moet spreken die duidelijk jonger zijn dan 40 jaar; die spreken namelijk meestal Engels. Boven die leeftijd niet meer. Angela had vanochtend heel optimistisch gezegd dat de meeste buschaufeurs wel Engels spreken. Ik ben in de bus gestapt, en probeerde de buschaufeur iets te vragen, maar die bleek helemaal geen Engels te spreken/begrijpen. Erg spijtig. Ik ben uiteindelijk maar gewoon gaan zitten en aan het eind van de rit weer uitgestapt. En nee, ik heb niet betaald. Dat deed niemand trouwens. Ik begreep/begrijp er werkelijk geen snars van. Ik ga het zo denk ik maar eens vragen aan het lekkere persoon dat hier werkt ;)
Om op dat onderwerp over te gaan; er zijn inderdaad bijzonder veel mooie griekse mannen/jongens. Kijkplezier. Ze zijn hier ook best hip allemaal. Ik heb zelfs wortelbroeken gezien en tunneloorbellen.
Men is hier vergroeid met z'n zonnebril en mobiel.
Ik moet nog naar het centrum, want daar ben ik nog niet. Ik geloof, dat als ik de weg volg waar ik nu aan zit in een internetcafe, ik juist uitkom. Maarja, dan moet ik eigenlijk weer in een bus stappen, en daar heb ik nu niet bijzonder veel zin in.
Nog maar even een tijdje half blind doortypen, want op de toetsenborden hier staan zowel griekse als latijnse letters.
Het is allemaal erg overwelmend, zo in een land waar je niemand kunt verstaan, helemaal in je eentje. Ik besef mij nu pas echt goed hoe gehecht ik aan iedereen ben, en aan mijn oude vertrouwde Groningen.
Het is allemaal erg spannend, hoewel ik het zaterdag en een klein deel van gisteren echt niet zo rooskleurig inzag; ik was ook zo ontzettend moe. Ik ben om half 8 opgestaan vanochtend. Half 7 Nederlandse tijd dus he!
Daar verdien ik wel een applausje voor dacht ik zo.
Angela en Alice zijn wel weer echt een andere soort mensen dan ik gewend ben. Alles is zo ontzettend gehaast en vrij stressvol. Ik ben toch meer een 'I don't care...' persoon. Gelukkig kan ik overdag gewoon mijn eigen weg volgen. Aangezien ik nog niet echt iets heb ondernomen, heb ik nog niet echt mensen leren kennen. Dat wil ik toch wel graag, want zo zonder vrienden en gezamelijke activiteiten buiten de deur houd ik het denk ik niet zo heel erg lang vol. Het zal allemaal ook wel goed komen. Ik vind de dag van vandaag al een stuk vrolijker, ookal snap ik werkelijk niets van de structuur van deze stad, en ga ik nog wel flink wat keren de weg kwijt raken vandaag. Ik moet mijn koopzucht wel wat inhouden met al die leuke winkeltjes hier.
Binnen 10 dagen krijg ik thuis een kabel internetverbinding (Geloof ik...als er geen rare taalbarriere miscommunicatie plaats heeft gevonden). Ik heb ook al enkele foto's gemaakt, maar ik ben vrij dommig mijn usb-kabel vergeten mee te nemen. Volgende keer dus :)
Nou..Adiosas allemaal.
Ik zal snel beginnen met het brieven en kaartjes sturen/schrijven.
Daar ben ik dan al.
Heftige boel hier allemaal hoor. Zal ik maar bij het begin beginnen dan?
Aldus, op schiphol, na de douane kwam ik er uiteindelijk achter dat er een verandering was van gate. Even stressen dus. Heel Grieks konden we niet helemaal op tijd boarden. Ik zat daar te wachten tussen de Griekse types (Voornamelijk mannen, vreemd genoeg, waarvan veel met zo'n zorgen kralenketting ding in hun handen liepen te pielen). Ik zat aan het raam en had de helft van de reis een prachtig uitzicht over bergen enzo. Toen we uiteindelijk landden, sloeg de stress echt toe; we kwamen aan ergens in de middle of nowhere. En dan moet je niet denken dat we bij een gebouw stopten; Nee! Ergens midden op het asfalt. Gelukkig zat er een aardige Griek naast mij, die mij wist te vertellen dat we naar 'een gebouw zouden worden gebracht'. Dat gebeurde (Met een heuze bus, waarin ik de laatste klanken Nederlands hoorde voor waarschijnlijk een flinke tijd). Mijn bagege arriveerde natuurlijk als allerlaatste, zodat ik nog meer in de stress schoot en toen duurde het uiteindelijk ook nog even voordat ik Angela en Alice vond. Die stonden mmij op te wachten met een bosje hyacinten. Ja ja.
We reden naar huis en alles deed meer en meer exotisch aan. Palmen, verrotte wegen enzovoorts. We kwamen aan bij een mooi zalmrose (De juiste kleur rose)geverfd huis en nouja goed. Het huis is vrij ruim en hangt vol met kunst (jippie). Er zijn 3 verdiepingen en mijn kamer is op de laagste; in het souterain. Ruim genoeg allemaal en naast mijn kamer is mijn badkamer met bad.
Ik was aan het eind van de dag echt zo ontzettend uitgeput. Eigenlijk de hele dag al. Die paar uur slaap waren echt niet voldoende.
Ik moet uiteindelijk wat meer doen dan ik in eerste instantie begrepen had, maar het is allemaal alsnog niet veel. Elke dag wat tijd met Alice doorbrengen, de honden uitlaten, een beetje helpen met het huis aan orde houden; dergelijke zaken.
Mensen; ik moet netjes worden. Vrij walgelijk. Angela is heeel erg netjes. Het huis doet niet steriel aan, maar alles is wel netjes en schoon. Dat gaat nog moeilijk worden. Alice is een heel schattig meisje. Een beetje verwend natuurlijk, als enig kind, samenwonend met alleen haar moeder.
Dit is allemaal niet erg samenhangend, en er zal hier en daar wel wat vreemde tekst tussen staan, want de toetsen blijven hier en daar steken, maar men moet het er maar mee doen :)
Er groeien hier overal sinaasappels en citroenen. En dan bedoel ik ook echt overal. Vrij bizar. Er schijnen ook grapefruits te groeien, maar die heb ik vooralsnog niet gezien.
Ik zit hier midden in de lente. De zon schijnt, en als je over straat loopt, is het gewoon echt warm. Dus er bloeit ook het een en ander en ik zag net zelfs een zwerm vlinders. (Het waren kleine vosjes, voor de liefhebbers)
Gisteren heb ik een tour gekregen door athene. Het was zondag, vlooienmarktdag. Super druk dus en overal kleine kraampjes en echt alles was er te vinden. Mensen zijn hier echt anders. Ook in het verkeer. Het is allemaal mega chaotisch; mensen rijden nogal temperamentvol. Er lijken echt geen verkeersregels te zijn. En als ze er al zijn, is er echt niemand die zich er aan houdt. O en men vindt het hier vrij normaal om naar elkaar te schreeuwen en wild te gebaren.
Het is wel geweldig dat alles hier zo heuvelachtig is. Als je om je heen kijkt, zie je 'bergen' en bijna altijd wel ergens tussen de gebouwen door de een of andere ruine of anders een zee van groen. Ik was gisteren nog steeds erg moe en de tour met Angela en Alice was niet echt ehm, heel fijn. Het was allemaal wel geschikt om een algemene indruk te krijgen, maar meer ook niet. Te onrustig, nee, inderdaad mam, het was niet 'chill'.
Aan het eind van de middag ging men naar een kinderfilm, dus had ik wat tijd voor mezelf. Ik ben lekker een eind hard gaan lopen. Er is een heuvel een eindje verder op. Oke, voor nederlandse begrippen is het misschien meer een berg. Van die heuvel af, heb je echt een prachtig uitzicht over de stad, helemaal tot aan de zee.
Ik had al bedacht dat ik vandaag in mijn eentje de stad in zou trekken, wat ik nu dus ook aan het doen ben :) Eerst even langs het postkantoor geweest, waar men dus kennelijk geen Engels spreekt. Uiteindelijk is het mij gelukt om 10 postzegels te kopen. Daarna moest ik nog de juiste bushalte zien te vinden. Ik heb nu uigevonden dat je mensen aan moet spreken die duidelijk jonger zijn dan 40 jaar; die spreken namelijk meestal Engels. Boven die leeftijd niet meer. Angela had vanochtend heel optimistisch gezegd dat de meeste buschaufeurs wel Engels spreken. Ik ben in de bus gestapt, en probeerde de buschaufeur iets te vragen, maar die bleek helemaal geen Engels te spreken/begrijpen. Erg spijtig. Ik ben uiteindelijk maar gewoon gaan zitten en aan het eind van de rit weer uitgestapt. En nee, ik heb niet betaald. Dat deed niemand trouwens. Ik begreep/begrijp er werkelijk geen snars van. Ik ga het zo denk ik maar eens vragen aan het lekkere persoon dat hier werkt ;)
Om op dat onderwerp over te gaan; er zijn inderdaad bijzonder veel mooie griekse mannen/jongens. Kijkplezier. Ze zijn hier ook best hip allemaal. Ik heb zelfs wortelbroeken gezien en tunneloorbellen.
Men is hier vergroeid met z'n zonnebril en mobiel.
Ik moet nog naar het centrum, want daar ben ik nog niet. Ik geloof, dat als ik de weg volg waar ik nu aan zit in een internetcafe, ik juist uitkom. Maarja, dan moet ik eigenlijk weer in een bus stappen, en daar heb ik nu niet bijzonder veel zin in.
Nog maar even een tijdje half blind doortypen, want op de toetsenborden hier staan zowel griekse als latijnse letters.
Het is allemaal erg overwelmend, zo in een land waar je niemand kunt verstaan, helemaal in je eentje. Ik besef mij nu pas echt goed hoe gehecht ik aan iedereen ben, en aan mijn oude vertrouwde Groningen.
Het is allemaal erg spannend, hoewel ik het zaterdag en een klein deel van gisteren echt niet zo rooskleurig inzag; ik was ook zo ontzettend moe. Ik ben om half 8 opgestaan vanochtend. Half 7 Nederlandse tijd dus he!
Daar verdien ik wel een applausje voor dacht ik zo.
Angela en Alice zijn wel weer echt een andere soort mensen dan ik gewend ben. Alles is zo ontzettend gehaast en vrij stressvol. Ik ben toch meer een 'I don't care...' persoon. Gelukkig kan ik overdag gewoon mijn eigen weg volgen. Aangezien ik nog niet echt iets heb ondernomen, heb ik nog niet echt mensen leren kennen. Dat wil ik toch wel graag, want zo zonder vrienden en gezamelijke activiteiten buiten de deur houd ik het denk ik niet zo heel erg lang vol. Het zal allemaal ook wel goed komen. Ik vind de dag van vandaag al een stuk vrolijker, ookal snap ik werkelijk niets van de structuur van deze stad, en ga ik nog wel flink wat keren de weg kwijt raken vandaag. Ik moet mijn koopzucht wel wat inhouden met al die leuke winkeltjes hier.
Binnen 10 dagen krijg ik thuis een kabel internetverbinding (Geloof ik...als er geen rare taalbarriere miscommunicatie plaats heeft gevonden). Ik heb ook al enkele foto's gemaakt, maar ik ben vrij dommig mijn usb-kabel vergeten mee te nemen. Volgende keer dus :)
Nou..Adiosas allemaal.
Ik zal snel beginnen met het brieven en kaartjes sturen/schrijven.
-
15 Januari 2007 - 10:44
Ananja:
Ik begrijp nu dat je au-pair bent daar in Athene. Dan zul je wel snel Grieks leren spreken! Mooie taal, vind ik; heb het veel gehoord in de herfst-vakantie toen ik 8 dagen ben wezen lopen op Kreta.
En aangezien men er weinig Engels spreekt, moet je wel.
Ik was ooit ook au-pair, dus kan me enigszins inleven wat betreft het onhandige geklungel met al die andere leefcodes en referentiekaders. Alsjebegrijptwatikbedoel..
Lekker doorgaan, veel plezier, en geniet van het mannelijk schoon.
Liefs,
Ananja
-
15 Januari 2007 - 12:19
Leonie:
Stress stress stress daar dus.. Nee zo'n type ben jij in ieder geval niet hè ;)
Het lijk me wel echt heel erg wennen allemaal daar zeg! En zodra je inderdaad wat mensen leert kennen, zul je het daar vast en zeker meer naar je zin hebben.
Als je nog eens behoefte hebt naar Nederlands sprekende mensen, kan ik altijd nog wel eventjes over komen vliegen hoor (H). Vind ik helemaal niet erg..
Voor nu, veel plezier, en probeer het gat in je hand te beheersen hè..
Liefs -
15 Januari 2007 - 13:03
Rowan:
Je leert vast snel genoeg leuke (en/of knappe, sexy) mensen kennen waarmee je heel goed op kunt schieten. :-)
Het wordt ongetwijfeld met de dag leuker. Je bent niet voor niets zo fantastich goed en geniaal, toch? :-)
Dikke knuffel,
Rowan -
15 Januari 2007 - 13:07
Rowan:
Nog één ding: ik krijg echt een smile van oor tot oor als ik denk aan mijn kleine zusje in Athene. Zo'n smile: :-D -
15 Januari 2007 - 13:47
Edwin:
Hé Super,
in één klap verlost van je dagelijkse routines, kan wel een wat verloren gevoel opleveren en als je dan ook nog moe bent kan het wel eens moeilijk zijn om het nog te zien zitten, helemaal zo in het begin; dat duurt hooguit een weekje of twee.
Goed om te horen dat je in elk geval in een totaal andere cultuur terecht bent gekomen en dan ook nog een lekker klimaat; en wacht maar eens af tot je de sinaasappels rijp van de bomen hebt geproefd... Wat krijg je als ontbijt, iets anders dan hier in NL of lijkt het toch op elkaar?
Groetjes, spreek je later.
Edwin -
15 Januari 2007 - 14:05
Edwin:
Trouwens, waar zit je precies? Noord, oost, zuid, west? Hoe heet de straat waar je woont? Kan ik het even opzoeken op Google maps. Ik heb al een wijk gevonden met veel fruitbomen.
E. -
15 Januari 2007 - 16:39
Ruggero:
1. nog een tip, als je een keer naar het toilet moet in het centrum, halte Monastiraki, even de Akropolis op, rechts van de ingang, goeie wc's. ;)
2. kijk op de overdekte vlees/vismarkt bij Omonia, camera en kotszakjes niet vergeten. :D
3. koop een OV-kaart voor een paar maanden oid, enorm voordelig en leer de belangrijkste metrolijnen uit je hoofd, dat IS de structuur. ;)
gr R, kenner -
15 Januari 2007 - 17:40
Juliette:
Wat schrijf je leuk! En wat klinkt het allemaal leuk! Wortelbroeken en tunneloorbellen, nou dan zit het helemaal goed, toch?! ;]
Ben erg benieuwd naar wat er nog zal komen!
Veel plezier nog en alles he!
Xx Jules -
15 Januari 2007 - 20:29
Annemarie:
geweldig, wat heb je een lekker eind weg zitten kletsen daar op die atheense computer. Die sappige jongens en dito citrusvruchten gaan je vast al snel heel erg oppeppen
ik ben zo blij dat je nu eindelijk eens netjes wordt en huishoudelijk!
tot gauw en gmail
mam
ps.ik zorg dat opa ook elke keer je waarbenjijnu mailtje krijgt
xxxxxxxxxxxx -
16 Januari 2007 - 20:57
Ynske:
Ik moet het toch even zeggen: ik vind je echt enorm stoer!!!!
Mijn kleine zusje loopt nu ergens onder de sinaasappelbomen en heeft het over heuvels die eigenlijk bergen zijn. Ik hoop dat je snel een beetje minder ontworteld voelt. Maar dat zal vast wel lukken als ik dat allemaal zo lees. Vlooienmarkt, mooie mannen, eigen bad, fruitbomen, bergen. Alleen dat netjes worden..........!!! Kan je ook vast wel.
Ik hou van je en ik mis je.
Kus van je grote zus en haar pokkel.
-
16 Januari 2007 - 22:25
Myrna:
Wat klinkt dat allemaal ontzettend gaaf,klein zoesje! Ik heb nu echt een beeld van hoe je daar rondloopt.
Zorg je er voor dat je een goeie rits foto's van mooie halfgoden post zodat wij ook nog een beetje kunnen meegenieten? :P
Het is wel voor het eerst nu dat ik me realiseer dat je ECHT zo ver weg bent, en wat tranen moet wegwrijven. Ik mis je al heel erg.
Veel dikke knuffels van je zoes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
