Hier spreekt de nieuwe klassevertegenwoordiger

Ja heus, ik ben vandaag tot class representative gekozen. Met 33 van de 55 stemmen. Ik was van plan mij verkiesbaar te stellen en dat heb ik dan ook gedaan. Leek mij op de een of andere manier erg leuk en maakt de hele ervaring op de een of andere manier compleet. Ik weet dat ik het goed kan, en daar denkt de rest van de klas kennelijk hetzelfde over.

Verder had ik voor marketing optionele proef vragen ingeleverd. Meer dan 3 pagina's voor 3 vragen. Dit waren vragen zoals we ze ook op ons zomerexamen zullen krijgen. Ik was erg benieuwd naar de beoordeling en ik werd niet teleurgesteld. Siobhan, onze docente, zei dat het erg goed was voor een eerste poging. 1 onderdeel kreeg ik zelfs een B (8) voor. Voor de andere een C+ (7.5) en een D (5) Het was dus niet helemaal sound, maar nu weet ik in ieder geval wat ik moet verbeteren. Marketing is een van de moeilijkere vakken voor me en zolang ik er moeite in blijf steken, kom ik rond examentijd niet in de knoei, zoals ik in het verleden altijd gehad heb. Het voelt ook volledig tegen over gesteld. Ik was bezorgd over mijn motivatie van te voren, maar mijn motivatie zit nog steeds op het dak. Ik heb natuurlijk altijd wel geweten dat je goede cijfers haalt als je alles goed bijhoudt, maar daar heb ik dus nooit de motivatie voor gehad. Nu ben ik ineens in een complete nerd veranderd. Maar het heerlijke is; het mag. Men heeft er zelfs respect voor. Bij business organisation gaat het al erg veel over de rol/functie van managers en dan voel ik mijn motivatie spier zich weer wat verder ontwikkelen. Ik heb toch echt mijn ding gevonden.
Dit, terug komend op de verbazing van Ananja (Mijn mentrix in mijn laatste schooljaren, voor degenen die daar niet van op de hoogte zijn) was ondertussen al niet helemaal meer onverwacht, omdat ik mijn liefde voor management reeds in Griekenland ontdekt had en daarom ook deze richting op ben gaan studeren. Maar des al niet te min, was ik erg onzeker over mijn motivatie en studie capaciteiten. Misschien heb ik het hier al te veel over gehad, maar het blijft mij allemaal zo verbazen en overwelmen dat ik er niet over op kan houden. Ik ben trouwens niet de enige die laaiend enthousiast is over de studie en school. Maar ik voel me een beetje als een leeg meer dat ineens vol wordt gepompt met water. Mijn plaats krijgt ineens invulling en ik sta elke dag dichter bij mezelf.

Ook de mensen blijken alleen maar steeds leuker. Er zijn steeds meer mensen in de klas waar ik regelmatig een praatje mee houd. Vrouws- en manspersonen. Ik kan met iedereen opschieten en aangezien we nu ondertussen in onze 4e week zitten, lijkt mij dit een goede indicatie van de rest van het jaar. Ik ga als klassenvertegenwoordiger natuurlijk ook niet mensen tegen mij in het harnas jagen. As het ware is het nog een extra stok achter de deur om mij te gedragen zoals ik dat wil. Zowel tegen klasgenote als leraren. Die verantwoordelijkheid heb ik nu. Heerlijk toch!
Verder voel ik me heerlijk slim. Bij economie zit ik vooral gemoedelijk figuurlijk uit mijn neus te peuteren en zelf vergenoegd voor me uit grijnzen. Ik krijg regelmatig het verwijt naar mijn hoofd geslingerd dat ik alles begrijp (Is natuurlijk niet hélemaal zo, maar ik begrijp het meestal wel meteen). Humor is in haar hoogtij en geen dag gaat voorbij zonder dat een leraar de klas flink aan het lachen maakt. Of anders is er altijd onze gestoorde zuid-Afrikaan (van engelse, niet nederlandse kom-af) die de stemming er graag inbrengt. We hebben onze Amerikaan de 'filing cabinet' die de meest onsamenhangende informatie in zich op heeft geslagen maar niet erg logisch begaafd is, die voor veel vermaak zorgt. Ik heb mijn eigen bron van geheime humor met een klasgenoot, waar ik een soort van egel-style ritueel mee aan het uitvoeren ben. Als je dit niet begrijpt, hoef je het ook niet te begrijpen. Ik kan nog wel een uurtje doorgaan over het betreffende persoon, maar dat bewaar ik maar even voor mijn eigen broed-sessies.
Verder is er miss Denmark, met een obsessie voor een klasgenoot, wat voor hilariteit zorgt. En natuurlijk nog heel veel meer.

Is land van regenbogen hier. Heb er al 3 gezien. Geloof ik. Sowieso twee heel erg duidelijke. Die twee kwamen een beetje op momenten waar ik ze stiekem als geheime tekens opvatte.
Ben ook al tegen een leprechaun aangelopen. Dit was eng.

Verder kom ik regelmatig langs Molly Malones' weelderige boezem, waarbij ik elke keer aan het lieve moedertje moet denken die midden in Groningen luid het zogeheten liedje van de Dubliners zong. Toen besefte ik mij nog niet dat ze inderdaad met kruiwagen en al door de stad sjauwt.

In de bus probeer ik altijd boven te zitten, vooraan, voor het uitzicht. Verder verafschuw ik bussen omdat ze me altijd klemrijden op de fiets. Dan ben je blijmoedig voor je uit aan het neuriën, doemt er ineens een gigantische schaduw op, die de zon volledig blokkeert. Dan grijp ik angstvallig naar mijn remmen, omdat ik weet wat komen gaat.

Ik geniet altijd nog van de klapzoenserenades en aanverwante geluiden van mijn huisgenoten, maar ach, dan heb ik even de slappe lach, prop mijn oordoppen in en draai me om.

Ben zelfs lekker aan het schilderen af en toe. Schrijf hier en daar nog wat meer muziek enzo. Ben doorgaans uitgeput aan het eind van de dag. Maaar maakt niet uit. Dat krijg je ervan als je laat op de dag les hebt. ben 4 dagen pas om 5 á 6 uur thuis. 1 dag heb ik zelfs tot 5 uur les. Ik vrees wel, sorry pap, dat er soms tussendoor een kopje koffie in wordt gegoten, maar dat is niet elke dag, nog is het om mezelf wakker te houden. Is voor de lekker.

De realisatie is al wel daar, dat de tijd reuze snel gaat. De kerstvakantie en daarmee de kerstexamens komen steeds dichterbij. Die tellen maar 10% mee en zijn multiple choice, maar aangezien ik mij tot streber heb ontwikkeld, wil ik daar natuurlijk maximale score op halen. Heb ik dat in ieder geval in mijn zak. Helemaal omdat je op de zomertentamens niet hoger dan 70% kan halen, wat zo laag klinkt. Er zit natuurlijk wel wat in. 100% houdt in dat je diepgaande vakkennis hebt. Maar stiekem hoop je er dan toch op he. Lijkt mij erg bevredigend om in ieder geval op 1 vak net wat boven die 70% te zitten. A girl can dream.

Nouja, goed. Niet veel fascinerends gaande verder. Mijn leven is nu natuurlijk een beetje in een ritme. Voor mij is het allemaal erg opwindend nog allemaal en dáár gaat het natuurlijk uiteindelijk om. Over 4 weken hebben we ook alweer reading week en dan wil ik er echt graag tussenuit. De natuur in. Bomen knuffelen, heuvels bewandelen. Frisse lucht, slaap, verandering van omgeving, dergelijke zaken. Komt goed, ik verzin wel iets.

Nou, mijn hoofd vraagt om ontspanning. Ajuus, ik hoop dat iedereen het goed maakt en tot weder horens.
Mijn eerstvolgende pint Guinness zal ik op u allen klinken.

Wees gerust, ik ben nog geen alcoholist, ik hoef niet helemáál te integreren toch?
Knuffels en veel liefs